Σε αυτή τη χώρα μπροστά στο θάνατο στεκόμασταν σιωπηλοί,δεν βγάζαμε άχνα,από σεβασμό στο θύμα.Σήμερα ο σεβασμός στη ζωή και στον θάνατο έχει εκλείψει.Όλα στο βωμό του καπιταλιστικού συστήματος.Μια κοινωνία έντασης και ανεργίας αποδομημένη από όλα τα θετικά της βρίσκεται σε απόγνωση και εκεί βρήκε την ευκαιρία να νομιμοποιηθεί η "ακρότητα".Η ακρότητα που δεν αποδέχεται την διαφορετικότητα,που δεν δέχεται διαφωνίες επιβάλεται με βία και συντηρείται με τη βία και τον φόβο.
Μέχρι χθές η ακρότητα "χτυπούσε" πόρτες πεινασμένων,εξαθλωμένων,αγνώστων...πόρτες μακριά από τη δική σου
Από χθές όμως είναι στη γειτονιά σου.Δεν άκουσες τις κραυγές;Δεν άκουσες τα βογγητά:Δεν σου μύρισε το αίμα που έτρεχε στο βρώμικο πεζοδρόμιο ξεπλένοντας ίχνη;
"Φοβού".Ίσως σήμερα χτυπήσει η δική σου πόρτα.