....και αλλιώτικα και Τσιταλιώτικα: 02/01/2012

Δευτέρα 27 Φεβρουαρίου 2012

Kαλή Σαρακοστή

Μπορεί να έμεινα στην Αθήνα αλλά απόλαυσα σπιτικές λαγάνες φτιαγμένες με τα δικά μου χέρια

Κυριακή 26 Φεβρουαρίου 2012

Ο ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΤΗΣ ΚΑΘΑΡΑΣ ΔΕΥΤΕΡΑΣ

Κοίταξε έξω από το παράθυρο με ένα βλέμμα γεμάτο ικανοποίηση."Ξημέρωσε επί τέλους" μονολόγησε ο Γιώργος.Αυτή την ημέρα την περίμενε πως και πως.Ισως με μεγαλύτερη λαχτάρα κι από την γιορτή του.Τη φορεσιά του την είχε ετοιμάσει αποβραδύς και στα σβέλτα ντύθηκε και κατέβηκε δυό δυό τα σκαλιά φθάνοντας στο φούρνο της αυλής.Με γοργές κινήσεις πήρε μουτζουρα με το δάχτυλό του και την έβαλε στο πρόσωπό του και τρέχοντας στην καμάρα βρήκε το "στέμμα" του.Μια σιδερωστιά που χρησιμοποιούσε η μητέρα του για να βαζει επάνω το λεβέτι στη φωτιά.Ηταν το "σήμα κατατεθέν"του Γιώργου και φορώντας τη στο κεφάλι γινόταν ο "βασιλιάς"της ΚΑΘΑΡΑΣ ΔΕΥΤΕΡΑΣ.
Το αντάμωμα γινόταν στο καφενείο και μόλις έφτασε εκει με μεγάλες δρασκελιές, βρήκε την παρέα έτοιμη να τον περιμένει.Με μια ματιά του όλοι στοιχήθηκαν πίσω του και άρχισε το τραγούδι με προορισμό όλα τα σπίτια του χωριού όπου θα γεύονταν τα φτωχικά εδέσματα και το Τσιταλιώτικο κρασί κεράσματα των συγχωριανών τους.Για να τους ευχαριστήσουν το τραγούδι τους ακουγόταν μέχρι τον Αη Λιά και τίς παρυφές του Σγουριά.Ο χορός με τον σπιτονοικοκύρη μπροστά για το "καλό" ήταν επιβεβλημένος και ...
Ο ήλιος έγερνε αργά πίσω από τα Τσιταλιώτικα βουνά και όλοι αποκαμωμένοι απο τον χορό και το κρασί έπαιρναν το δρόμο του γυρισμού και περνώντας από το σπίτι του καθενός τον αποχαιρετούσαν.
"Και του χρόνου,καλη σαρακοστη".
Νύχτωσε και ο Γιώργος κουρασμένος και ζαλισμένος ανέβηκε τα σκαλιά αργά αργα.Με ιδιαίτερη επιμέλεια έβγαλε επιτέλους το "στέμμα"από το κεφάλι με ένα τεράστιο χαμόγελο ζωγραφισμένο στα χείλη του αφού για ακόμα μια φορά ειχε επιτελέσει το καθήκον του.

"Βασιλιάς"για μιά μέρα
(αφιερωμένο στον φίλο μου Γ.Κ)